Seks przed ślubem

Zawieszone kulki w centrum handlowym, Macquarie Centre

Byłam tylko w dwóch związkach, i w obu panowie mieli zupełnie inne podejście do seksu przedmałżeńskiego. Jeden z nich był przykładnie chodzącym do kościoła katolikiem, który wypominał mi, że też powinnam zacząć to robić, bo osoby tam niechodzące są bardzo często ,,złe”. Ten pan uważał, że seks przedmałżeńskie jest w porządku, bo wystraczy się z niego wyspowiadać i sprawa jest rozwiązana- można kontynuować seks przedmałżeński. Nie wiem, jak ma się to do ,,postanowienia poprawy”, które powinno nastąpić po spowiedzi, bo z tego co uczyli mnie na religii, to brak tego postanowienia poprawy unieważnia spowiedź. Drugi pan należał do świadków Jehowy i uważał, że seks przedmałżeński jest zakazany, ale nie przeszkadzało mu to w akceptowaniu całego wachlarza innych praktyk jak macanie wszędzie gdzie się da i spania razem. Może to ze względu na uwarunkowania naturalne, bo niby panowie mają większy popęd seksualny, ale zdecydowanie kobietom łatwiej jest utrzymać wstrzemięźliwość przed ślubem. I to taką prawdziwą, a nie ,,seks oralny jest ok, macanie ok, spanie razem ok, ale dziewictwo trzymam do ślubu”. Dlatego śmiem twierdzić, że wielu panów, choć mówi o tym, że seks dopiero po ślubie, łamie tę zasadę dosyć szybko, jeśli partnerka im na to pozwoli. I wcale nie mam im za to za złe.

Uważam, że partnera należy przetestować na każdym polu, ponieważ dopasowanie w sferze seksu jest bardzo istotne. To już nie te stare czasy, kiedy dla kobiet to był tylko środek do posiadania dzieci, albo obowiązek małżeński, więc po prostu się to odhaczało od czasu do czasu i święty spokój. Uważam, że natura nie do końca sprawiedliwie stworzyła kobiety, bo nam ciężej tę przyjemność z seksu czerpać. Niestety, nasz orgazm nie jest za bardzo naturze potrzebny do stworzenia potomka, więc na tym polu natura nie postarała się bardziej niż było trzeba. Dodatkowo uczenie kobiet przez wiele pokoleń od małego, że ich dziewictwo stanowi o ich wartości i używanej nikt nie będzie chciał za żonę, a seks to w ogóle grzech i lepiej tego nie robić, niestety nie pomogło naszej ograniczonej fizjonomii, bo zablokowało dodatkowo psychikę. Ale wracając do seksu przedmałżeńskiego. Jestem zdecydowanym przeciwnikiem posiadania mnóstwa partnerów seksualnych w swoim życiu. Uważam to za dziwne i nie wyobrażam sobie iść do łóżka z więcej niż pięcioma osobami w życiu. Nie znam nawet tyle ludzi, którym zaufałabym na tyle, by pójść z nimi do łóżka, ale nie ma co roztrząsać ilość partnerów, bo nie to nas dzisiaj interesuje.

Abstrachując od przekonań religijnych, seks przedmałżeński daje nam gwarancję, że nie będziemy się musieli w seksie męczyć po ślubie, kiedy nagle się okaże, że on chce codziennie, a ona raz na miesiąc, kiedy ona lubi eksperymentować, a on czuje się w tym nieswojo, kiedy on lubi na ostro, a ona potrzebuje w pakiecie jeszcze kolacji, romantycznego filmu i masażu po. Facet numer jeden, z którym byłam, ten od wybiórczego katolicyzmu, płakał, że jestem nimfomanką, kiedy szliśmy do łóżka raz w tygodniu. Facet numer dwa narzekał, że robiliśmy to za rzadko, kiedy byliśmy w łóżku co drugi dzień. Nie wyobrażam sobie odkryć tego dopiero po ślubie, kiedy jest już za późno, żeby uciec. Facet pierwszy preferował byle prędko i spać, ten drugi za punkt honoru przyjął sobie, że musi to trwać godzinę i wiecznie przerywał i wznawiał zbliżenie, kiedy ja już z nudów liczyłam zadrapania na suficie. Mimo niewielkiej ilości partnerów, nawet ja jestem w stanie dostrzec, jak wielkie rozstrzelenie panuje pomiędzy potrzebami różnych ludzi. I musimy te potrzeby poznać, żeby świadomie zdecydować, na które z nich mamy siły lub ochotę się godzić.

Śmiem również twierdzić, że nie da się ,,dotrzeć” z partnerem w miarę upływu czasu, jak głosi wiele zwolenników seksu tylko po ślubie. Mimo ponad dziesięcioletniego związku z panem numer dwa, nadal czasami nudzi mi się, kiedy ekscesy łóżkowe przeciągają się w nieskończoność, a on nadal narzeka, że moglibyśmy to robić częściej. Tak to niestety jest, że ludzie mają jakieś swoje potrzeby i oczekiwania, i choćbyśmy nie wiem, jak często rozmawiali z partnerem, to jedyne, co możemy zrobić, to ustalić jakiś kompromis. Nie jesteśmy w stanie ,,wyperswadować” mu pewnych zachowań, nie ważne, jak często nie męczylibyśmy go rozmową na te tematy, bo jak już powiedziałam, rozmowa jest po to, by ustalić kompromis, a nie zmienić oczekiwania partnera. Moim zdaniem szalenie ważnym jest poznanie upodobań partnera przed ślubem, ponieważ te upodobania mało się zmienią. Dlatego trzeba sprawdzić, czy jesteśmy w stanie się na nie zgodzić, albo jakoś je zaakceptować. Tak jak paniom wydaje się, że ukochany zmieni się po ślubie z leniwca i damskiego boksera na kochającego i pracującego jak mróweczka ojca, tak samo panom bardzo często się wydaje, że są tak wspaniałymi kochankami, że zmienią te swoje niechętne do seksu partnerki w dzikie i wyzwolone lwice. Tyle, że zahamowania w sferze seksu ich partnerek nie muszą wynikać z tego, że nie wiedzą, co je kręci i potrzebują, żeby ich ktoś tego nauczył. Najczęściej mają po prostu kompleksy, których miłość z zewnątrz nie wyleczy, bo one musiałyby polubić same siebie, albo po prostu seks ich nie interesuje, bo hormony każą im mieć niskie libido. Więc w tej kwestii też nie da się nikogo zmienić magicznie po ślubie- osoba albo do nas pasuje, albo nie.

Na koniec chiałabym wspomnieć o mojej przyjaciółce, której z racji wychowania wpierano, że seks jest grzechem, jest nieczysty i należy się go wstydzić. Oczywiście z mężem dozwolone, w konkretnych przypadkach- nie pytałam jakich, ponieważ dziewczyna do tej pory seksu się bardzo wstydzi i odmawia rozmowy na te tematy. Dlatego nie rozumiem, jak ludzie mogą być tacy naiwni, by wierzyć, że jeśli całe dwadzieściaparę lat będą kłaść do głowy młodej dziewczynie, że seks jest nieczysty, to w dniu ślubu te wszystkie nauki jakoś wyparują i dziewczyna przepoczwarzy się magicznie w szczęśliwą mężatkę lubiącą seks z mężem. Moja przyjaciółka bardzo chciałaby mieć dzieci, bo uważa, że droga do boga prowadzi przez macierzyństwo. Poza tym, lubi dzieci, więc naturalnym jest dla niej posiadanie kiedyś swoich. Niestety tych dzieci jeszcze długo nie będzie, bo lata wysłuchiwania tego, jaki seks jest okropny zrobiły swoje i dziewczyna boi się zbliżeń z własnym mężem- jej psychika zablokowała się totalnie i seks jest dla niej upokażający i bolesny. Jej trzech braci dzieci ma, więc może taka indoktrynacja na temat seksu jest łatwiejsza do przełknięcia dla mężczyzn. Im nikt nie wmawia, że dziewictwo stanowi o ich wartości, a jeśli są już używani, to nikt ich nie zechce. Może łatwiej im przestawić się na ,,dobr tor” po ślubie dzięki większemu popędowi seksualnemu jaki z reguły mają. Albo pomaga im w tym ich fizjologia i łatwiejsze osiąganie orgazmów.

Podsumowując, wstrzemięźliwość przedmałżeńska jest raczej przereklamowana, bo jeśli nie wiemy, co lubi partner w tej kwestii, to możemy sobie zafundować bardzo niezadowalające pożycie po ślubie. Niestety zwolennicy nie mówią jakie są alternatywy, żeby bez dopuszczania się grzechu tego partnera przetestować, choć można założyć, że jeśli ona ma kompleksy na temat swojego wyglądu, to raczej nie będzie demonem seksu, raczej będzie się krępować, a jeśli on jest okropnym egoistą, to raczej pominie grę wstępną, to jest to nadal tylko gdybanie. Ludzie nie zmieniają się o 180 stopni, wchodząc w związek małżeński jesteśmy już raczej ukształtowanymi dorosłymi, którzy mogą się zmienić, ale tylko w stopniu, jaki będzie współgrać z ich już ukształtowanym charakterem.